"Czas poświęcenia"- Nina Zawadzka

 Witajcie,

Nakładem Wydawnictwa Filia ukazała się książka Niny Zawadzkiej „Czas poświęcenia”. Dzisiaj właśnie tej powieści chciałabym się nieco bliżej przyjrzeć. Za otrzymany egzemplarz bardzo dziękuję Wydawnictwu.

Autorka przeniosła na karty powieści historię Emilii wykorzystując opowieść pani Doroty Jaworskiej-Adamiec, o swoich dziadkach. Uzupełniła czy tez poszerzyła  ją o informacje zawarte w licznych publikacjach historycznych dotyczących tragicznych losów Polaków zamieszkałych na terenie włączonych do Związku Radzieckiego po traktacie ryskim .

 

 

„To już nie był świat ,w którym polscy właściciele dworów i szlachcice cieszyli się estymą na tych terenach. Teraz, choć na przekór losowi starali się pokazać, że panują nad sytuacją, nie mieli żadnej mocy sprawczej. [….]twarze pobielałe ze strachu, a wzrok błądził nerwowo po zebranych, jak u zwierza, na którego tuż za drzewem czai się łowca.”

 

W małej wiosce Malinicze wraz ze swoimi rodzicami, babką i stryjenką mieszka Emilia Dreznal. Ich sytuacja materialna z dnia na dzień robi się coraz gorsza. W dodatku narastający terror, represje przymusowe daniny powodowały, że polskim rodzinom coraz trudniej się żyło, a głód stanowił nieodłączny element codzienności. Młodziutką, urodziwą Emilię upatrzył sobie na żonę Fiodor Bucwald, partyjny urzędnik i zarządca terenów na południe od Płoskirowa. Swoim bestialstwem, okrucieństwem, bezdusznością przyczynił się nie tylko do śmierci ojca Emilii ale także do śmierci setek Polaków. Kiedy wycieńczoną głodem dziewczynę zabiera do siebie, ta godzi się zostać jego żoną by uchronić swoje i swojej matki życie. Reszcie bliskim życie odebrał głód a ona mimo, że ocaliła życie to jednak los doświadcza ją jeszcze bardziej prowadząc przez nieludzkie wojenne czasy. W tym wszystkim stara się przeciwstawiać systemowi i pomagać Polakom w ramach swoich możliwości, narażając się na śmierć.

 

"[...]aby poznać wnętrze rodziny wystarczy przyjrzeć się jej dzieciom.”

 

Emilii udało się przeżyć okrutne czasy, niemniej trauma jakiej doświadczyła żyjąc na Podolu a później w Niemczech gdzie trafiła na przymusowe roboty pozostawiła w jej psychice ślady, które zaważyły na spokoju jej rodziny. Dopiero szczera rozmowa ze swoją synową, która była psychologiem uwolniła kobietę od zaburzeń psychiczno-fizycznych, ujawniła prawdę, że Eleonora za którą ją uważano to tak naprawdę Emilia.

 

„Świat jest tak skonstruowany, że kiedy przychodzą chwile zwątpienia ,w zasięgu ręki znajdują się odpowiednie narzędzia, aby ludzie mogli poradzić sobie z problemem”.

 

„Czas poświęcenia”  to powieść obyczajowo-historyczna z elementami psychologicznymi. Autorka przedstawia historyczne fakty wplatając w fabułę historię miłości Emilii i Staszka. Ogrom nieszczęść jakich doświadczyła bohaterka, jej poświęcenie jest wprost niewyobrażalny. Nina Zawadzka w Słowie od Autorki zwraca uwagę, że o tragediach,  nieszczęściach  ludzi żyjących na Podolu mówi się niewiele lub wcale. A powinny być one nagłaśniane tak jak zbrodnia katyńska wszak one były początkiem gehenny jaką zgotowali ludności polskiej Stalin, Beria i NKWD.

 

 

„Czas poświęcenia” to lektura, która wstrząsa, paraliżuje, wywołuje najrozmaitsze emocje od żalu, współczucia i obawy by takie czasy nigdy się nie powtórzyły. Jednocześnie podkreśla siłę honoru, miłości,  w imię których da się przeżyć najgorsze rzeczy ale ślady w psychice pozostają i tylko szczera rozmowa, pomoc terapeuty pozwala na uwolnienie umysłu od myśli o tym co się przeżyło.

 

Akcja powieści prowadzona jest na dwóch platformach czasowych – w latach trzydziestych i czterdziestych ubiegłego wieku i w roku 1980 kiedy to główna bohaterka opowiada swoje dzieje Małgorzacie i uwalnia się od nękającej ją od lat traumy, która nie pozwala jej  żyć szczęśliwie i bez obawy o swoje i bliskich bezpieczeństwo mimo, że kocha i jest kochana.

 

„Czas poświęcenia" to piękna, pełna historycznych faktów powieść napisana z wielką wrażliwością i dokładnością i emocjonalnością. Chwała Autorce, że w sposób ciekawy,  przystępny przybliżyła nam potworności życia  setek tysięcy Polaków na Podolu. Szczerze zachęcam do przeczytania książki bo naprawdę jest ciekawa, poszerza naszą wiedzę nie tylko historyczną ale także psychologiczną.

 

Polecam,

Katja

"Kalendarz adwentowy"-Jolanta Kosowska, Marta Jednachowska- recenzja przedpremierowa

 Witajcie,

Dzisiaj chciałabym pochylić się nad książką, która wywarła na mnie ogromne wrażenie, skłoniła do głębokiej refleksji. To publikacja, która na długo pozostanie w moim sercu „Kalendarz adwentowy”  autorstwa Jolanty Kosowskiej i Marty Jednachowskiej to powieść, która w ciepły i nostalgiczny sposób eksploruje istotę relacji międzyludzkich oraz znaczenie bliskości, zwłaszcza w kontekście przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia. Osadzona w Domu Dziecka przy ulicy Zimowej, historia ukazuje, jak zwykłe, codzienne gesty mogą wywoływać niezwykłe emocje, a tytułowy kalendarz staje się kluczowym symbolem tej opowieści.

"Tańczące żurawie"- Urszula Jaksik- recenzja przedpremierowa

 Witajcie,

Czy kiedykolwiek marzyłeś o podróży do Japonii, do miejsca, które wydaje się tak inne od naszej codzienności? A może zastanawiałeś się, co pcha nas do takich decyzji – czy jest to spełnienie długo skrywanego marzenia, czy może chęć ucieczki, dowiedzenia sobie i innym, że możemy więcej, niż sądzimy? W „Tańczących Żurawiach” Urszuli Jaksik przenosimy się w fascynującą podróż, która otwiera nie tylko bramy do Japonii, ale również w głąb ludzkich emocji i dylematów. Jeśli chcecie dowiedzieć się czegoś więcej, zostańcie ze mną.

"Niebieski ogród "- Joanna Tekieli

 Witajcie,

 

Nakładem Wydawnictwa Filia ukazała się książka Joanny Tekieli „Niebieski ogród”. Przepiękna okładka przedstawiająca ogród w niebieskim kolorze  przyciąga oczy i zachęca do lektury. Lektury nieco innej do tych znanych miłośnikom twórczości pisarki.

"Obca kobieta"-Katarzyna Kielecka- recenzja przedpremierowa

 

Witajcie,

 

„Koniec świata to zarazem początek, zależy, w którą stronę się obrócisz. A początek to nieskończony bezmiar szans.”

Dziś chciałabym rozpocząć recenzję od pytania: „Czy wierzycie w przypadki?” Czy uważacie, że wszystko, co nas spotyka, jest z góry zapisane gdzieś w gwiazdach? A może to my sami jesteśmy architektami naszego losu, budowniczymi dróg i zakrętów, które nazywamy życiem? Te pytania mogą wydać się nieoczekiwane, ale nasuwają się same po lekturze powieści Katarzyny Kieleckiej pt. „Obca Kobieta”. To książka, której premiera już niebawem, bo 25.09.2024 roku. Koniecznie zapiszcie tę datę w kalendarzu. I ten tytuł, bo to powieść, która   na długo  pozostanie w Waszej pamięci.

"Pałac Luizy"- Anna Szczęsna

 Witajcie!

Nakładem wydawnictwa Filia ukazała się kolejna książka Anny Szczęsnej pt. „Pałac Luizy”. Wydawnictwu dziękuję za przesłany egzemplarz do recenzji.

"Opiekunka marzeń"- Agnieszka Krawczyk- recenzja przedpremierowa

  Witajcie,

Miłośnikom twórczości Agnieszki Krawczyk pragnę donieść, że 11 września 2024 roku premierę będzie miała jej najnowsza książka „Opiekunka marzeń”. Miałam już przyjemność przeczytać tę powieść – recenzencki egzemplarz otrzymałam od Wydawnictwa Literackiego, któremu bardzo dziękuję za zaufanie i powierzenie mi zrecenzowania tej powieści.

"Szczęśliwy Pech"- Iwona Banach

 Witajcie,

Lato to czas wypoczynku, błogiego lenistwa, a dla niektórych również pora, kiedy można sięgnąć po lekturę, na którą najczęściej brakuje czasu w trakcie pracy. Dziś chciałabym Wam zaproponować książkę, która wprawi Was w doskonały nastrój. To „Szczęśliwy pech” – powieść napisana przez Iwonę Banach, wydana przez Wydawnictwo Dragon, któremu bardzo dziękuję za przysłanie egzemplarza do recenzji.

"Wybór Renaty"- Marzena Orczyk- Wiczkowska- recenzja patronacka

 Witajcie,

„Nie możemy czuć się dobrze wśród innych, jeśli nie czujemy się dobrze z samym sobą.”

 

Czy potrafimy w pełni zaakceptować siebie? Czy jesteśmy w stanie pogodzić się nieubłaganym upływem czasu, z każdym kolejnym dniem, który przynosi nowe lata, godziny, a wraz z nimi zmarszczki i zmiany w naszym ciele? Jak to jest, gdy patrzymy w lustro i widzimy odbicie, które różni się od tego sprzed lat? Czy potrafimy zaakceptować to, że nasze ciało się zmienia? Czy jesteśmy szczęśliwi takimi, jakimi jesteśmy?

Na te pytania próbuje odpowiedzieć Marzena  Orczyk- Wiczkowska w swojej najnowszej powieści "Wybór Renaty". To książka bardzo życiowa, która intryguje pod wieloma względami i z pewnością przyciągnie uwagę czytelników.

"Dom nad srebrną wodą"-Anna Szczęsna

 Witajcie!

 

dzisiaj pragnę podzielić się z Wami recenzją powieści, która idealnie wpisuje się w klimat letnich dni. Chodzi o najnowszą książkę Anny Szczęsnej pt. "Dom nad Srebrną Wodą", za której egzemplarz dziękuję Autorce oraz Wydawnictwu Filia.

 

Agnieszka Panasiuk- "Dworek"- recenzja patronacka

 Witajcie!

Dzisiejszy mój wpis to recenzja czwartego tomu z cyklu „Sekrety Białej” pt. „Dworek”. Autorką jest Agnieszka Panasiuk, która w swojej twórczości łączy dzieje południowego Podlasia z teraźniejszością.

Bohaterkami wszystkich czterech tomów są cztery mieszkanki Białej: Zuza, Marysia, Dorota i Anka, które kiedyś w dzieciństwie przyrzekły sobie, że jeśli kiedykolwiek będą brać ślub, to tylko w Białej i wzajemnie będą sobie świadkować.

W poszczególnych tomach historia życia jednej z nich, oczywiście w dorosłym życiu, jest tematem wiodącym w fabule teraźniejszej.

W „Dworku ” tą postacią wiodącą jest Anka.

"Deja vu"-Jolanta Kosowska- recenzja patronacka

 

Witajcie,

 

Dzisiejszego popołudnia zabieram Was w niezwykłą podróż. A to wszystko za sprawą powieści, którą otrzymałam od Wydawnictwa Zaczytani i której miałam możliwość patronować. Powieść, napisana przez znaną i cenioną pisarkę Jolantę Kosowską, nosi tytuł „Deja Vu”. Zarówno klimatyczna okładka, jak i obiecujący opis wzbudziły moją ciekawość i zapowiedziały niezapomnianą przygodę.

 

"W drogę, Trzykrotki!"-Katarzyna Kielecka- recenzja patronacka, przedpremierowa

 

Witajcie,

Dzisiaj chciałabym przybliżyć Wam najnowszą powieść Katarzyny Kieleckiej, zatytułowaną „W drogę, Trzykrotki!”. To druga część przygód szalonych przyjaciółek. Premiera tej książki zaplanowana jest na 17 czerwca 2024 roku, więc już za  kilka  dni będziemy mogli cieszyć się jej lekturą. Mam nadzieję, że  moja dzisiejsza recenzja zachęci Was do sięgnięcia po publikację.

Katarzyna Kielecka to autorka, która wielokrotnie gościła na blogu Książkowe Wieczory u Katji. Ceniona za swoje unikatowe, ciekawe podejście do życia i poruszanie w swoich książkach ważnych oraz interesujących tematów, Kielecka po raz kolejny w moim odczuciu zachwyca swoich czytelników. Jej twórczość cechuje nie tylko wyjątkowe poczucie humoru, ale również głęboka refleksja nad życiem. I to w szerokim tego słowa zrozumieniu.  Dlatego też z ogromną przyjemnością patronuję Jej powieściom, a „W drogę, Trzykrotki!” to moim zdaniem  warta zainteresowania  i przeczytania książka.

Główne bohaterki - Kamila, Aleksandra i Katarzyna, czyli tytułowe Trzykrotki, powracają w tej najnowszej książce. Choć poznaliśmy je już w poprzedniej powieści „Trzykrotki”, tym razem Autorka postanowiła nieco je postarzyć, dodać kilogramów i zabrać czerwonym kamperem w niezapomnianą podróż. Do grona bohaterów dołączają również nowe postacie, między innymi syn i synowa  Kamili, mąż i dzieci Katarzyny  co dodaje opowieści nowego wymiaru i świeżości.

Fabuła książki zaczyna się niewinnie, ale szybko zyskuje na dynamice, między innymi dzięki postaci Teosia, wnuka jednej z bohaterek, który wprowadza sporo zamieszania. Mimo sześćdziesiątki na karku, Trzykrotki nie tracą wigoru i mają wciąż niesłabnący apetyt na życie. Autorka przenosi nas w  malownicze zakątki Chorwacji, do  Tulove Grede, a także do polskich jaskiń, serwując sporą dawkę humoru doprawioną dreszczykiem emocji.

"W drogę, Trzykrotki!" to powieść łącząca elementy obyczajowe z komedią, gwarantująca mnóstwo śmiechu. Jeśli szukacie książki, przy której będziecie ocierać łzy ze śmiechu, najnowsze dzieło Katarzyny Kieleckiej jest w moim odczuciu strzałem w dziesiątkę. Jednak książka ta nie jest tylko lekka i zabawna; porusza także poważniejsze tematy, jak relacje  między wnukiem a babcią, ojcem a synem, czy matką a córką, matką i synową.

W powieści mamy wielu bohaterów, jednak moim ulubionym jest Teoś, wnuk Kasiastej. Jego urok, dialogi  i psoty wywołają zarówno uśmiech, jak i westchnienie ulgi, gdy  chłopiec wreszcie zasypia. Katarzyna Kielecka w mistrzowski sposób wprowadza do swojej historii męskie postacie, takie jak Mateusz Paliwoda,  docent  i mąż jednej z Trzykrotek, oraz ich syn Mieszko.

Mateusz, pełen niespodzianek i pasji do historii, oraz jego syn Mieszko, pragmatyczny i odpowiedzialny, tworzą dynamiczną i autentyczną relację, pełną ciepła i humoru. Ich dialogi są pełne wzajemnej troski i ironii, ukazując prawdziwe życie rodzinne z jego wszystkimi odcieniami. Wątek historyczny poświęcony Elżbiecie Bośniaczce dodaje powieści głębi i pokazuje, że nawet w codziennym życiu można znaleźć miejsce na realizację wielkich marzeń i pasji.

 

W powieści  pojawią się poboczni bohaterowie, którzy idealnie wpasowują się w fabułę.

Musicie wiedzieć, że Kielecka przygotowała w tej powieści wiele niespodzianek. Wprowadziła wątek sensacyjny, tajemniczy i zaskakujący.  Taki zabieg czyni historię bardziej interesującą, ciekawszą. Wspomniana przeze mnie  Elżbieta Bośniaczka odgrywa istotną rolę w powieści, a jej historia wprowadza element napięcia i zagadki, która trzyma czytelnika w napięciu do samego końca.

Autorka nie zapomina również o tematach wyjętych z życia. Wątek rodzicielstwa oraz kryzysu małżeńskiego są tutaj przedstawione z niezwykłą autentycznością. Czy bohaterowie wyjdą z opresji cało? Czy remont uratuje małżonków od rozejścia? Kielecka ukazuje, jak ważne są rodzina i przyjaciele, zwracając uwagę na to, że niemal każda z postaci w pewnych momentach fabuły doświadcza przykrości ze strony bliskich. W powieści „W drogę, Trzykrotki!” niemal każdemu z bohaterów w jakimś momencie ktoś bliski sprawia zawód lub przykrość. Relacje nie zawsze układają się gładko. Na wartość miłości i przyjaźni składa się także akceptacja cudzych słabości, wyrozumiałość i umiejętność wybaczania. To naturalne i potrzebne, o ile działa w obie strony. Relacje międzyludzkie, pełne wzlotów i upadków, są ukazane w sposób, który skłania do refleksji nad wartością miłości i przyjaźni.

Katarzyna Kielecka po raz kolejny udowadnia, że  w swoich powieściach potrafi bawić, wzruszać i skłaniać do refleksji. "W drogę, Trzykrotki!" to  historia, która w moim odczuciu, na długo zostanie w pamięci czytelników, oferując nie tylko dobrą zabawę, ale i głębokie przemyślenia. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto ceni literaturę pełną emocji, przygód i głębokich przemyśleń. Sięgnijcie po tę powieść i wyruszcie w podróż z Trzykrotkami, by odkryć, jak piękne może być życie na każdym etapie. A wakacje już tuż, tuż….

Recenzja powstała przy współpracy z Wydawnictwem Szara Godzina. 

Polecam,

Katja

"Willa przy Perłowej"- Paulina Molicka

 

 

Witajcie!

 

Dzisiaj zapraszam Was do małego miasteczka gdzie toczy się akcja książki „Willa przy Perłowej”. Jest to kontynuacja debiutanckiej powieści Pauliny Molickiej „Księgarenka na Miłosnej”. „Willa przy Perłowej” swoją premierę miała  24 kwietnia 2024 roku. Wydało ją Wydawnictwo Dragon, któremu bardzo dziękuję za przesłany do recenzji egzemplarz.

 

  

„Przyjaźń to wymiana emocji, uczuć, pewnego doładowania wewnętrznych akumulatorów”

 

"Niepokorni"-Agnieszka Gładzik- recenzja patronacka, przedpremierowa

 Witajcie,

 

„Naszą nadrzędną zasadą jest to, że nie rozmawiamy o swojej przeszłości”

Dzisiaj chciałabym Was zaprosić do zapoznania się z  recenzją przedpremierową. Już niebawem, bo 14 maja 2024 roku swoją premierę będzie powieść historyczno-obyczajowa pt. ”Niepokorni” autorstwa Agnieszki Gładzik.

 

"Piąty Król"-Anna J. Szepielak

 

Witajcie,

dzisiaj chciałabym się podzielić opinią o pewnej powieści, która na długo pozostanie w mojej pamięci. Recenzja powstała przy współpracy z Wydawnictwem Filia, któremu bardzo dziękuję za otrzymany egzemplarz recenzencki.

"Czereśniowy sad"- Aleksandra Rochowiak

 Witajcie,

 10 kwietnia swoją premierę miała najnowsza powieść Aleksandry Rochowiak pt." Czereśniowy sad". Ja swój egzemplarz otrzymałam od Wydawnictwa Filia, za co bardzo dziękuję.   Zapraszam Was do pozostania ze mną i zapoznania się z moimi odczuciami po przeczytaniu powieści.

"Lucyna. Zerwana nić"- Anna Stryjewska

  Witajcie,

dzisiaj chciałabym Was zainteresować pewną książką, którą niedawno skończyłam czytać. Nakładem Wydawnictwa Szara Godzina” ukazała się  najnowsza  Anny Stryjewskiej „Lucyna. Zerwana nić”. Wydawnictwu bardzo dziękuję za przysłany do recenzji egzemplarz, a Was zapraszam do zapoznania się z bohaterami powieści. Dodam, że opisana historia nie jest fikcją literacką tylko zdarzyła się naprawdę. Być może wielu czytelników odnajdzie w treści wiele podobieństw do zdarzeń, przeżyć swoich krewnych i bliskich, którzy zdeterminowani by żyć lepiej w różny sposób opuszczali, uciekali z Polski na Zachód.

"Nowe życie Kariny"-Marta Nowik- recenzja premierowa

 

Witajcie,

 Wybory i powroty są nieodłącznymi elementami ludzkiego życia, które odzwierciedlają ciągłe dążenie do wyboru ścieżek, podejmowania decyzji oraz ewolucji osobistej i społecznej. W wielu aspektach życia codziennego spotykamy się z koniecznością podejmowania wyborów, począwszy od tych najprostszych, takich jak wybór posiłku, aż po te bardziej złożone, jak wybór kariery czy partnera życiowego. Z drugiej strony, życie często konfrontuje nas z koniecznością powrotu - do domu, do korzeni, do siebie samego. Te dwie kategorie – wybory i powroty – stanowią istotną część naszego życia, kształtując naszą tożsamość, relacje z innymi oraz nasze miejsce w społeczeństwie. Tym wstępem chciałabym Was mocno zachęcić i zaprosić do zapoznania się z recenzją powieści Marty Nowik pt.” Nowe życie Kariny”.

"Zrabowane nadzieje"- Nina Zawadzka

 Witajcie !

 

Dzisiaj na moim blogu gościć będzie książka Niny Zawadzkiej „Zrabowane nadzieje” wydana przez Wydawnictwo Filia, któremu bardzo dziękuję za przesłany do recenzji egzemplarz. Swoją premierę książka miała 27 marca 2024 r.

 

6 urodziny bloga Książkowe wieczory u Katji

 

Witajcie,

Dziś świętuję mały, lecz ważny dla mnie jubileusz - szóste urodziny bloga "Książkowe Wieczory u Katji". Tak, to już 6 lat! Przez ten czas starałam się nie tylko polecać Wam wartościowe książki, ale również dzielić się moimi refleksjami i doświadczeniami związanych z literaturą. Recenzowanie książek nie byłoby tak satysfakcjonujące, gdyby nie wsparcie i zaufanie autorów, którzy ufają mojej ocenie ich dzieł literackich. Dziękuję każdemu z nich za możliwość rozwijania się w tej pasjonującej dziedzinie.

Oczywiście, nie mogę zapomnieć o wydawnictwach, które dostarczają mi egzemplarze recenzenckie, udzielają patronatów medialnych i sponsorują nagrody konkursowe. Ich wsparcie jest nieocenione i sprawia, że mój blog oraz facebook  może się rozwijać i przyciągać coraz więcej czytelników.

Ale to WY, moi drodzy czytelnicy, jesteście prawdziwym sercem tego bloga, Facebooka Instagrama. Wasze komentarze, udostępnienia i zaangażowanie sprawiają, że prowadzenie "Książkowych Wieczorów u Katji" to nieustająca przyjemność i satysfakcja. Dziękuję za to, że jesteście ze mną przez kolejne lata, dzieląc się swoimi spostrzeżeniami i inspirując mnie do dalszego pisania.

Blog "Książkowe Wieczory u Katji" jest dla mnie nie tylko miejscem, gdzie mogę wyrazić swoją pasję do literatury, ale także przestrzenią, w której mogę się rozwijać i poznawać nowych ludzi o podobnych zainteresowaniach. Zapraszam Was więc do częstych odwiedzin i aktywnego udziału w dyskusjach.

Z tej okazji przygotowałam dla Was konkursy i rozdania, aby podziękować za Wasze wsparcie i oddanie. Ale pamiętajcie, to Wasza obecność i zaangażowanie sprawiają, że każdy dzień na blogu jest wyjątkowy.

W niedzielę wielkanocną czeka na Was pierwsze rozdanie książkowe, więc śledźcie uważnie mój profil na Facebooku- Książkowe wieczory u Katji.

Jeśli uważacie, że "Książkowe Wieczory u Katji" zasługuje na większą uwagę i chcielibyście, aby o nim dowiedziały się również inne osoby, zachęcam do udostępniania tego posta i pozostawienia kilku miłych słów pod nim. Wasze wsparcie znaczy dla mnie wiele i motywuje do dalszej pracy.

Dziękuję!

Katja

"Czerwony pamiętnik"- Ewelina Klimko

 

Witajcie!

Na półkach księgarskich pojawiła się niedawno powieść Eweliny Klimko „Czerwony pamiętnik" wydana przez Wydawnictwo Dragon, któremu bardzo dziękuję za przesłany do recenzji egzemplarz. Dzisiaj chciałabym poświęcić swoją recenzję właśnie tej publikacji. Zostańcie ze mną. 

 

 

„Możemy próbować zaplanować swoje życie, ale los i tak pomiesza nam szyki.”

 

Emilia wraz ze swoim przyjacielem Michałem  prowadzą pracownię konserwatorską dzieł sztuki i galerię. Pasją dziewczyny jest także wyszukiwanie starych domów i powierzenie ich odpowiednim ludziom w myśl zasady, że nie każdy dom pasuje do każdego. Pewnego dnia w spadku po babci, dla której ostatnio tak miała mało czasu, otrzymuje biblioteczkę, którą postanawia sama odnowić. Jakież jest jej zdziwienie kiedy  w schowku umieszczonym z tyłu mebla odnajduje pamiętnik swej babci Michaliny Lobsdorf.  Do pamiętnika dołączony jest list od babci, która powierzając jej swoje zapiski, powierza jej także swoje tajemnice,  o których nigdy nie wspominała. Dziewczyna zmęczona pracą i ostatnimi ciężkimi przeżyciami wyjeżdża na zasłużony urlop wierząc, że tam będzie mieć czas spokojnie  przeczytać pamiętnik babci. Niestety spotyka tam swojego pracownika Szymona, który w dobrej wierze wciąga ją w zdarzenia, które do końca nie są legalne.

 

„Za dniem upływa dzień

I coraz przebrzmiałych złudzeń ubywa

Czas kreśli swoje odwieczne wczoraj

I z kalendarza kartki obrywa,

Na życiu kładąc swój cień.

Za dniem upływa dzień bezgłośnie,

I coraz krótsze jutro przed nami

Patrzymy w nasze wczoraj żałośnie,

Żegnając słońce, zgasłe łzami

I czar ich jasnych lśnień”

 

Jest rok 1938 r. Do wilii Heleny Goppold von Lobsdorf przyjeżdżają znamienici goście by w urokliwym Truskawcu odpocząć, nabrać sił. Młoda Michalina uczestniczy w życiu kuracjuszy ale także staje się świadkiem dziwnego wydarzenia…A później wybucha wojna… głód, śmierć, walka z okupantem to codzienność. Dziewczyna zostaje wciągnięta w ratowanie polskich książek z biblioteki Ossolineum we Lwowie. I jest miłość, która pozwala przetrwać te straszne dni, tygodnie, miesiące…

 

„Czerwony pamiętnik” połączenie historii z teraźniejszością, zabarwiony bardzo oryginalnym wątkiem kryminalnym, romantycznym. Mnóstwo tajemnic, intryg, dziwnych przyjaźni i miłości a wszystko to napisane pięknym literackim językiem bez dramatyzowania, opisywania brutalnych scen, bez egzaltacji i sztuczności. Bohaterowie są wyraziści, a obydwie panie Lobsdorf i wnuczka i babcia mimo dzielących ich lat są  pełne wewnętrznej siły, odwagi, inteligencji i autentyczności. Ile w powieści jest historycznej prawdy a ile fikcji nie potrafię ocenić. Niemniej jednak uważam, że poruszony temat ratowania dzieł polskiej literatury we Lwowie poszerza naszą wiedzę o konspiracji na tamtejszych uczelniach.

 

Zakończenie powieści jest zaskakujące ale satysfakcjonujące czytelnika .

 

Gratuluję Autorce bardzo ciekawego, interesującego  debiutu.  A Was zachęcam do przeczytania tej powieści. Atutem tej książki oprócz świetnej fabuły jest duży druk, który ułatwia czytanie.

"Przeszłość"-Katarzyna Grochowska- recenzja patronacka, przedpremierowa

 

Witajcie,

 

„Życia nie przedzieli się grubą kreską. Jutro będzie kolejny, identyczny dzień tego samego świata,
z dokładnie tą samą niemocą.”

 

Już niebawem, bo 21 marca 2024 roku, w pierwszy dzień wiosny, swoją premierę będzie miał trzeci tom cyklu „Dolina Marzeń” zatytułowany „Przeszłość”. Autorką książki jest Katarzyna Grochowska, a powieść została wydana przez Wydawnictwo Szara Godzina. Bardzo dziękuję za możliwość objęcia patronatem medialnym tejże części.

 

"Ostatnia tajemnica"- Anna Ziobro

Witajcie!

 

Dzisiaj pragnę Was zaprosić do poznania najnowszej książki Anny Ziobro, zatytułowanej „Ostatnia tajemnica”. Premiera tej powieści miała miejsce 28 lutego 2024 roku, a wydanie zostało możliwe dzięki uprzejmości Wydawnictwa Dragon. Chciałbym wyrazić serdeczne podziękowania za przesłanie egzemplarza do recenzji.

 

 

"Zranione serca"- Urszula Gajdowska- recenzja przedpremierowa, recenzja patronacka

 Witajcie,

Za kilka dni swoją premierę będzie miała najnowsza powieść  znanej i lubianej autorki, Urszuli Gajdowskiej. Pisarka ma już w swoim dorobku literackim kilka książek, których akcja dzieje się w XIX wieku. Do nich dołączą „Zranione serca”, których premiera planowana jest na 12.03.2024 r.

"Szkic zbrodni"- Małogorzata Nemtur - recenzja premierowa

Witajcie!

Nakładem Wydawnictwa Filia ukazała się książka Małgorzaty Niemtur „Szkic zbrodni”. Autorka i Jej książka  po raz pierwszy gości na moim blogu zanim więc przejdę do opisu powieści kilka słów o Małgorzacie Niemtur.

Pisarka urodziła się w Małopolsce , mieszka w Gdańsku. W swoim dorobku literackim ma min. „Szkic zbrodni ”, „Labirynt sekretów”; „ W paprociach tańczące”; „ Niebo nad Paryżem”. Uwielbia czytać kryminały, horrory a pisze historyczne obyczajówki z kryminalnymi wątkami w tle.

 

I do takiej kategorii należy zaliczyć ”Szkic zbrodni”.

 

 

"Dom, w którym zamieszkała miłość"- Monika A. Oleksa- recenzja przedpremierowa

 Witajcie,

"Życie jest za krótkie, żeby tracić je na coś, co nie daje nam radości, czy tkwić gdzieś dlatego, że wydaje się nam, że jesteśmy na to miejsce czy sytuacje skazani. Mamy wolność, a samo siebie wplątujemy w uwiezienia."

 

Są opowieści, które wnoszą do naszego czytelniczego życia niepowtarzalną atmosferę oczekiwania. Są takie powieści, po które sięga się z uśmiechem na twarzy, iskrą ekscytacji w sercu. Dzisiaj pragnę się podzielić z Wami jedną z takich publikacji. "Dom w którym zamieszkała miłość" Moniki A. Oleksy. Chociaż premiera tej, w moim odczuciu, wartościowej opowieści zaplanowana jest na  7 lutego 2024 roku, to chciałabym przekazać Wam moje refleksje po przeczytaniu egzemplarza recenzenckiego, za który bardzo dziękuję Wydawnictwu Filia. 

"Kochanka Nazistów"- Maria Paszyńska

 Witajcie,

„Każda wojna nam coś odbiera. Jedni wracają bez nogi, inni z duszą rozdartą na pół”.

Dziś  chciałabym podzielić się wrażeniami z przeczytanej książki, która  w moim odczuciu zdecydowanie zasłużyła na uwagę.  Mam tutaj na myśli najnowszą powieść Marii Paszyńskiej pt. „Kochanka Nazistów”. Choć nie miałam przyjemności otrzymać  papierowego egzemplarza do recenzji, nie mogłam oprzeć się kuszącej propozycji zgłębienia tej fascynującej historii poprzez przeczytanie wersji elektronicznej dostępnej na Legimi.

" Do końca moich dni"- Anna Rybakiewicz- recenzja przedpremierowa

 

Witajcie,

"Nadszedł koniec mojego życia. [...] Nie bałam się śmierci. Poznałam ją dobrze lata temu. Przez sześć lat widziałam ją co dnia. Stawałam z nią twarzą w twarz, a ona śmiała mi się prosto w oczy." 

Jestem po lekturze bardzo ciekawej, niezwykle emocjonującej, trzymającej w napięciu do ostatniej strony powieści, która na długo pozostanie ze mną, nie tylko ze względu na treść, fabułę, ale i sposób przedstawienia przez Autorkę historii. Już 24 stycznia 2024  roku odbędzie się premiera  książki Anny Rybakiewicz pt." Do końca moich dni".