Witajcie.
Dzisiaj chciałabym Wam nieco opowiedzieć o moim
patronacie medialnym. 19 września 2022 nakładem Wydawnictwa Szara Godzina ukazała się kolejna powieść
Pawła Jaszczuka pt. „Po tej stronie księżyca”.
Jest to kontynuacja losów bohaterów z pierwszego tomu „Szczęśliwa
Przystań”.
Przypomnę, że Szczęśliwa Przystań to dom
spokojnej starości, w którym seniorzy spędzają swoją końcówkę życia. Wśród
pensjonariuszy jest kilka nietuzinkowych, wyróżniających się osób . Jest
zadbana i mimo wieku błyskająca elokwencją Greta Gabor, poetka Anna
Korczyk-Wiśniewska, śpiewak operowy Sylwester Sokalski, kucharz z Marriota
Alfons Gerard, czarnoskóry ekskoszykarz John Maluś, profesor Bartłomiej Kieraj,
pułkownik Chmiel.
Każda z tych osób w przeszłości prowadziła ciekawe
życie i teraz mimo sędziwego wieku nie przypomina swoim wyglądem i
zachowaniem stetryczałego emeryta zdanego na opiekę personelu.
Pewnego dnia z domu spokojnej starości znika pułkownik
Chmiel. Dla jednych jest to sensacja wnosząca w nudne życie nieco urozmaicenia.
Ale dla Grety i profesora to powód by wszcząć śledztwo, bowiem to sytuacja ta
jest niecodzienna i niepokojąca. Postanawiają rozwikłać niewiadomą, przypatrując
się min swoim współmieszkańcom, bowiem kilku z nich min Jan Boruda były
działacz Solidarności swoim nietypowym zachowaniem zwraca ich uwagę. Czy uda
się profesorowi filozofii i byłej fotografce odnaleźć pułkownika? Jakie
przygody, niespodziewane sytuacje staną się ich udziałem?
„Każdy zostawia coś po sobie gdy odchodzi w milczeniu
albo w krzyku, samotnie czy w otoczeniu niecierpliwie czekających na spadek”*
Ale przygody z szukaniem pułkownika Chmiela to tylko
przykrywka, urozmaicenie treści powieści. Książka, bowiem ma tzw. drugie dno.
Autor przedstawia w niej problem przemijania, który czeka każdego z nas czy
tego chcemy czy nie. Nikt z nas nie ma takiej siły, takiej mocy by zatrzymać
młodość, by nie doczekać czasu, kiedy będziemy zdani na pomoc innych, bliskich
czy tych opłaconych za pracę przy nas. Każdy z ludzi wcześniej czy później
zmierzy się z problemem swojej niemocy i bliskiego końca naszej ziemskiej
drogi. Jaszczuk nie ubarwia starości, pokazuje natomiast niezwyciężony przez
choroby, upływ czasu apetyt na życie.
Bohaterami powieści są także młodzi ludzie, szefowa
Hanna Miller, stażystka Sabina Drozd, sprzątająca Alina Królik zwana Smerfetką,
jej chłopak Romeo, ukraińskie salowe. Swoim zachowaniem mimo, że na co dzień
obcują z brzydotą starości, z niedołężnością, pokazują, że zmierzch życia
to dla nich odległa wręcz niewyobrażalna przyszłość. Nie okazują empatii
swoim podopiecznym, nie rozumieją ich, próbują nimi manipulować.
„Po tej stornie księżyca” to książka pełna emocji
dobrych i złych. Książka poruszająca problem społeczny piętnujący
stosunki panujące w różnych przybytkach, w których dożywają swoich dni starzy
ludzie. Ludzi, którzy być może mają swoich bliskich ale są im już niepotrzebni,
zawadzają w spokojnym życiu. To nie jest łatwa i przyjemna lektura. To powieść,
która zmusza do refleksji nad przemijaniem, nad tym co nas czeka za kilka,
kilkanaście czy kilkadziesiąt lat.
„Po tej stronie księżyca ” to także
powieść o namiętnościach, które z biegiem czasu nie znikają całkowicie. Ulegają
tyko swego rodzaju translokacji z fizyczności do wyobraźni, do snów i
wspomnień. Polecam książkę do
przeczytania !
Przypisy:
*P. Jaszczuk: "Po tej stronie księżyca", Wydawnictwo Szara Godzina, Katowice, 2022, s. 214
Polecam,
Katja
