"Och, Elvis!"- Marika Krajniewska - przed premierą

Witajcie!!
Dziś będzie klimatycznie.Dlaczego? Zostańcie ze mną, za moment wszystko będzie jasne:)

Jestem świeżo po lekturze książki  pt."Och, Elvis! autorstwa Mariki Krajniewskiej, której premiera datowana jest na jutro, czyli 4.07.2018r. Ta wyjątkowa powieść jest dowodem na to, że marzenia trzeba i należy spełniać, a tylko prawdziwa przyjaźń może dopomóc w ich realizacji, nawet jeśli  owe marzenia  są szalone, być może z pozoru trudne do wykonania. Ale przecież w imię prawdziwej przyjaźni można wszystko!

Poznając losy trzech można by rzec "babć",  od razu przypomniała mi się pewna piosenka. Mam tu na myśli utwór śpiewany niegdyś przez Wiesława Michnikowskiego pt. "Wesołe jest życie staruszka".  To właśnie ta piosenka idealnie wpasowuje się w treść recenzowanej powieści. Bo czy ktoś z Was widział babcię jeżdżąca na hulajnodze, czy zjeżdżającą na zjeżdżalni? Ja nie. Mało tego- autorka w sposób humorystyczny pokazała, że do życia można podejść w sposób lekki, zabawny, nierzadko niezrozumiały przez innych. Ale czy to w czymś przeszkadza? Oczywiście, że nie. I cóż, że bolą stawy i dokucza reumatyzm. Najważniejsze, żeby czuć się na tyle lat ile się chce, a niekoniecznie na tyle ile wskazuje metryka.

"Skrzypnięcia wykonywały znajomą arię. Myśli trzech kobiet zsynchronizowały się z rdzawą melodią. Jest taka sama jak my trzy, myślały wszystkie. Alicja, która zaraz pogna do kościółka, a potem będzie musiała wrócić do swojego pokoju spokojnej starości. Marysia, która przejdzie się dostojnie przed kioskiem i puści oko z opadającą powieką Szczepanowi, tak dla zabawy, bo przecież wiek już nie ten.Gienia, która kulejąc, dobrnie do sklepiku za rogiem, zajrzy do portmonetki, aby sprawdzić, czy z emerytury starczy na dziesięć deko galaretki w czekoladzie, i pójdzie do domu, by zamknąć się w dwupokojowym mieszkaniu i przerobić żuka Frania na wiewiórkę Hankę i koniecznie domalować jej większe, czerwieńsze serce."*

W tle podczas pisania tej recenzji śpiewa mi wszystkim znany Elvis Presley. Być może ktoś zapyta po co? W pewnym sensie jest to z mojej strony premedytacja, a właśnie jego muzyka nie jest tu przypadkowa. Ale czy Elvis może być tylko jeden?...

Głównymi bohaterkami są żywiołowe staruszki.  Alicja mieszka w warszawskim domu  spokojnej starości "Patrycja", prowadzonym przez Joannę,  zwaną Małą Mi. Na łamach książki poznajemy też Marię zwaną Mryśką oraz szaloną Genię. Gdy jedna ze  staruszek umiera, obie przyjaciółki postanawiają  zrobić wszystko aby spełnić ostatnie marzenie przyjaciółki.  Jakie? Tego dowiecie się po lekturze. Dodam tylko, że owo marzenie usytuowane jest w Memphis, gdzie oczywiście wybierają się Genia i Marysia. Czy tajemnicza  koperta z planem ucieczki pozwoli staruszkom dotrzeć do celu?

"Jej matka nie daje jej w ogóle przestrzeni na własne życie"**

Na łamach powieści poznajemy też losy Joanny- szefowej domu spokojnej starości. Nie ma najlepszego kontaktu ze swoją matką, która wciąż wytyka jej, że ta mimo swojego wieku jeszcze nie znalazła idealnego kandydata na męża.  Myślę, że pisarka poprzez losy Małej Mi chciała pokazać, że  na wszystko musi przyjść odpowiednia pora. Jak potoczą się losy Joanny? Kim jest tajemniczy mężczyzna, który pojawi się w "Patrycji"? Czy między nimi nawiąże się nić "sympatii"? Kim jest słodka Urszula a jaką rolę odegra Stachu? Kim jest Czarna Wanda? I kogo wnukiem jest ...Paweł? Co to znaczy pić za "cebulę" i jaką tajemnicę kryje malowniczy dom z zielonymi okiennicami? Pytań dużo a odpowiedzi tylko w jednym miejscu... na kartkach książki Mariki Krajniewskiej. 

"Jeśli nie odnajdziesz własnego szczęścia, za które sam jesteś odpowiedzialny, wiecznie będziesz zrzucał winę za swój smutek na innych."***

O ile z wielkim zaciekawieniem śledziłam  główny wątek powieści,  to również mocno spodobały mi się fragmenty z  retrospekcji, które wprowadziła do swojej powieści  autorka. To właśnie  wtedy, w roku 1964,  poznajemy historię żywiołowych staruszek. To właśnie we wspomnieniach  wyjaśnia się wiele tajemniczych sytuacji.  To dzięki  nim  powieść nabrała swoistej klarowności a jej akcja, mówiąc kolokwialnie "rozkręciła się" i nabrała tempa. Ale powoli...czytajcie uważnie..

Zakończenie jest wzruszające i zaskakujące.

"Liczyło się jedno: były razem, znowu we trzy, w tym samym mieszkaniu do którego przyjechały ponad dwadzieścia lat temu. (...)Zmęczone smutkiem, zlęknione chęcią dzielenia się radością. W milczeniu, skupieniu i dziwnym przeświadczeniu, że życie, ich wspólne życie, jeszcze trwa, choć każda na swój sposób czuła, jakby więcej nic nie powinno się wydarzyć, jakby miały wpaść w wielką nicość i pożegnać się z własnym istnieniem." ****

Marika Krajniewska zwraca uwagę na niezwykle istotną, choć oczywistą rzecz. Przypomina, że czas biegnie do przodu i nie da się go zatrzymać. Dlatego starajmy się wykorzystać go  jak najlepiej, na kontakt z najbliższymi- babcią, córką, wnukiem...

"Och Elvis"  to powieść obyczajowa okraszona  szczyptą humoru, zawierająca w sobie wiele tematów, o których należy mówić głośno. Marika Krajniewska nie boi się wkładać w usta swoich bohaterek mocniejszych słów, uszczypliwych dialogów, które być może nie zawsze pasują do potulnych staruszek. Ale tutaj były jak najbardziej na miejscu. To lektura która momentami wzruszy, ale i zaskoczy. Pokaże siłę przyjaźni zachowanej mimo zawiłych losów bohaterek. Jak się okazuje grobowa deska nie musi być  przeszkodą do realizacji marzeń, nawet tych głęboko ukrytych, trudnych z pozoru do zrealizowania.. 

"Wyszli za domu i zobaczyli ławeczkę, na której tyłem do nich siedziała Maria z Genowefą,  a między nimi stała urna z prochami Alicji. 

Pod krzakiem kwitnącej róży w ziemi widniał mały drewniany krzyż z napisem..(...)"*****

Celowo nie dokończyłam tego zdania po to aby zachęcić Was drodzy czytelnicy sięgnięcia po powieść  Mariki Krajniewskiej. Skorzystacie z mojego zaproszenia? Mam nadzieję, że tak.


 Za książkę bardzo dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona

Książka przeczytana w ramach wyzwań: 52 książki

Przypisy:
*M. Krajniewska "Och, Elvis!, Wydawnictwo Czwarta Strona, Poznań, 2018, s. 9
** Tamże, s. 111
*** Tamże, s. 265
****Tamże, s. 272
*****Tamże, s. 312


Katja.