"Po tej stronie księżyca"- Paweł Jaszczuk- recenzja patronacka

Witajcie.

Dzisiaj chciałabym Wam nieco opowiedzieć o moim patronacie medialnym.  19 września 2022 nakładem Wydawnictwa Szara Godzina ukazała się kolejna powieść Pawła Jaszczuka pt.  „Po tej stronie księżyca”.  Jest to kontynuacja losów bohaterów z pierwszego tomu „Szczęśliwa Przystań”.

Przypomnę, że  Szczęśliwa Przystań to dom spokojnej starości, w którym seniorzy spędzają swoją końcówkę życia. Wśród pensjonariuszy jest kilka nietuzinkowych, wyróżniających się osób . Jest zadbana i  mimo wieku błyskająca elokwencją Greta Gabor, poetka Anna Korczyk-Wiśniewska, śpiewak operowy Sylwester Sokalski, kucharz z Marriota Alfons Gerard, czarnoskóry ekskoszykarz John Maluś, profesor Bartłomiej Kieraj, pułkownik Chmiel.

Każda z tych osób w przeszłości prowadziła ciekawe życie i teraz mimo sędziwego wieku  nie przypomina swoim wyglądem i zachowaniem  stetryczałego emeryta zdanego na opiekę personelu.

 

 

Pewnego dnia z domu spokojnej starości znika pułkownik Chmiel. Dla jednych jest to sensacja wnosząca w nudne życie nieco urozmaicenia. Ale dla Grety i profesora to powód by wszcząć śledztwo, bowiem to sytuacja ta jest niecodzienna i niepokojąca. Postanawiają rozwikłać niewiadomą, przypatrując się min swoim współmieszkańcom, bowiem kilku z nich min Jan Boruda były działacz Solidarności swoim nietypowym zachowaniem zwraca ich uwagę. Czy uda się profesorowi filozofii i byłej fotografce odnaleźć pułkownika? Jakie przygody, niespodziewane sytuacje staną się ich udziałem?

 

 

„Każdy zostawia coś po sobie gdy odchodzi w milczeniu albo w krzyku, samotnie czy w otoczeniu niecierpliwie czekających na spadek”*

 

Ale przygody z szukaniem pułkownika Chmiela to tylko przykrywka, urozmaicenie treści powieści. Książka, bowiem ma tzw. drugie dno. Autor przedstawia w niej problem przemijania, który czeka każdego z nas czy tego chcemy czy nie. Nikt z nas nie ma takiej siły, takiej mocy by zatrzymać młodość, by nie doczekać czasu, kiedy będziemy zdani na pomoc innych, bliskich czy tych opłaconych za pracę przy nas. Każdy z ludzi wcześniej czy później zmierzy się z problemem swojej niemocy i  bliskiego końca naszej ziemskiej drogi. Jaszczuk nie ubarwia starości, pokazuje natomiast niezwyciężony przez choroby, upływ czasu  apetyt na życie.

 

Bohaterami powieści są także młodzi ludzie, szefowa Hanna Miller, stażystka Sabina Drozd, sprzątająca Alina Królik zwana Smerfetką, jej chłopak Romeo, ukraińskie salowe. Swoim zachowaniem mimo, że na co dzień obcują z brzydotą starości, z niedołężnością, pokazują, że zmierzch życia  to dla nich odległa  wręcz niewyobrażalna przyszłość. Nie okazują empatii swoim podopiecznym, nie rozumieją ich, próbują nimi manipulować.

 

 

„Po tej stornie księżyca” to książka pełna emocji dobrych i złych. Książka poruszająca problem społeczny  piętnujący stosunki panujące w różnych przybytkach, w których dożywają swoich dni starzy ludzie. Ludzi, którzy być może mają swoich bliskich ale są im już niepotrzebni, zawadzają w spokojnym życiu. To nie jest łatwa i przyjemna lektura. To powieść, która zmusza do refleksji nad przemijaniem, nad tym co nas czeka za kilka, kilkanaście czy kilkadziesiąt lat.

 „Po tej stronie księżyca ” to także powieść o namiętnościach, które z biegiem czasu nie znikają całkowicie. Ulegają tyko swego rodzaju translokacji z fizyczności do wyobraźni, do snów i wspomnień. Polecam  książkę do przeczytania !

 

Przypisy:

*P. Jaszczuk: "Po tej stronie księżyca", Wydawnictwo Szara Godzina, Katowice, 2022, s. 214

Polecam,

Katja