"Chłopiec z ulicy Wschodniej"- Anna Stryjewska

Witajcie!!

Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Szara godzina, miałam możliwość zrecenzowania najnowszej powieści autorstwa Anny Stryjowskiej. Otrzymałam również drugi egzemplarz, który pozyskałam jako nagrodę główną w ramach konkursu, który już odbył się na blogu. Wspomnę, że książka zalicza się do tych "kompaktowych”, bo zawiera raptem 175 stron. Ale mogę Wam też powiedzieć, że zrobiła na mnie ogromne wrażenie, a jej treść określiłabym jako skondensowaną i tym samym zawierającą esencję tego co najważniejsze.  Coraz częściej też  przekonuje się, że powieści niewielkie objętościowo, zawierają zaskakująco interesujące historie z wartościowym przesłaniem. Czy tym razem było tak samo?

Z twórczością Anny Stryjewskiej spotkałam się tylko raz. Moje wrażenia i opinie na temat jej powieści pt. "Mistrzowie życia”, możecie przeczytać tutaj - http://ukatji.blogspot.com/2018/10/mistrzowie-zycia-anna-stryjewska.html. W recenzji zaznaczyłam, że jestem pełna podziwu dla pióra pisarki, która nie owija w bawełnę, lecz pokazuje życie takim jakim ono naprawdę jest. I to się liczy, to naprawdę doceniają czytelnicy, tacy jak ja. Dlatego z ogromnym zaciekawieniem podeszłam do kolejnej książki jej autorstwa. 

Dzieciństwo.  Dla jednych to czas beztroskiej sielanki, takiej płynącej radością i usłanej szczęściem. To taki czas do którego  bardzo często wracamy z sentymentem, przy okazji spotkań z najbliższymi, to wspomnienia niejednokrotnie przywoływane z łezką w oku. Z kolei dla innych to niewiele znacząca chwila, etap życia, który pragnęliby wymazać z pamięci,  a najchętniej całkowicie o nim zapomnieć i nigdy do tego czasu nie wracać.

Anna Stryjowska to pisarka, która nie boi się poruszyć najgrubszych strun naszych wspomnień i zagrać na naszych największych emocjach. Dla nas ściąga różowe okulary i bez ogródek pisze o tym co boli, rani, niszczy i  zostawia ślad w psychice stworzonego bohatera. Gabriel, bo takie imie nosi główny bohater, to dorosły już mężczyzna, który na łamach książki dzieli się z czytelnikiem swoją historią.  

„Chłopiec z ulicy Wschodniej”  to najgłębsze studium jego przeszłości, będące obrazem  dzieciństwa przepełnionego łzami, smutkiem i obawą o nadchodzące jutro. To opis życia, być może podobnego do Waszego, które wielokrotnie musi toczyć się w czterech ścianach,  pozornie zacisznych domów. Czemu ma służyć, ta pilnie skrywana przed światem tajemnica? Zapewne temu, że z jakiegoś powodu, panicznie się naszego życia wstydzimy. Ze wszech miar,  nie jest ono ani trochę idealne, a tym bardziej bajkowe, lecz raczej   smutne, pozbawione koloru i  przytłoczone problemami, takimi jak alkoholizm czy  przemoc domowa.  A przede wszystkim też dlatego, że ktoś nasze życie wycisnął ze złudzeń i pozbawił nas marzeń…

Postać Gabriela na długo zakotwiczyła w mojej głowie. Jestem pełna podziwu za jego upór, za chęć walki z otaczającą rzeczywistością, za ogrom siły, która tkwi w małym chłopcu. To właśnie przejmujący portret bohatera, który przedstawia Stryjewska, towarzyszy czytelnikowi niemalże już od pierwszych stron powieści.   Autorka  z determinacją wprowadza  czytelnika w świat patologii, w której żył Gabryś. Nie brak w nim niestygnących łez, cierpienia i lęku, ale też wszech obecnych pragnień, deficytu matczynej miłości. Choroba alkoholowa ojca, która skutkuje brutalną przemocą, na zawsze zostawia ślad w psychice małego chłopca. Przedstawione przez pisarkę drastyczne sceny z życia rodziny Koneckich,  widziane oczyma dziecka,  stają się trwałym i niezmazywalnym piętnem,  ciążącym na sposobie myślenia,  kontaktach z drugim człowiekiem i postępowaniu dorosłego już Gabriela. Trzeba tutaj podkreślić, że przemoc domowa często nie odbywa się wyłącznie na poziomie  fizycznym.  Ta najgorsza jej odmiana, to mariaż znęcania i dręczenia psychicznego , niejednokrotnie z wykorzystaniem. Krytyka, obelgi, obrażanie i  wyzywanie, to jeszcze nie pełen wachlarz zachowań, z którymi na co dzień spotykał się  Gabryś. 

Anna Stryjewska w swojej powieści, w sposób bardzo namacalny, przedstawiła  sinusoidę  zachowań rodzica, jakim jest  ojciec- tyran.  Ale nie zapomniała  także o roli matki,  która będąc współuzależnioną, popełnia ogromny błąd skrywając prawdę, starając się w ten sposób bronić dziecko. Anna Stryjewska pokazuje, że takie postępowania nie są właściwe i mimo pozornych, dobrych chęci ze strony rodzica, przynoszą tylko złe skutki. Utwierdzają bowiem patologię i pokazują życie oparte wyłącznie na kłamstwie. Psychika dziecka z takiej rodziny to tykającą bomba z rozregulowanym zegarem,  która w odpowiednim momencie będzie siała całkowite spustoszenie w psychice dorosłego człowieka. 

 Czy można być szczęśliwym w domu, w którym króluje przemoc?  Jak się okazuje… można….na swój sposób. Dzięki swojemu Aniołowi stróżowi Gabrielowi- mały Gabryś zabierany jest w lepszy, cieplejszy, piękniejszy  świat cudów..

Autorka powieści „Chłopiec z ulicy Wschodniej”, w swojej powieści zwraca uwagę na wagę marzeń. Na pierwszych stronach książki możemy przeczytać dedykację.

„Pewnemu chłopcu- dziś już mężczyźnie, który dowiódł, ze nierealne może stać się możliwe". I myślę, że  tym oto cytatem zakończę swoją recenzję…

Chłopiec z ulicy Wschodniej to powieść, przy której drogi czytelniku, serce będzie bić szybciej, przy której będziesz czuł żal, złość, smutek, i na pewno się wzruszysz. Ale to też powieść, którą warto przeczytać by otworzyć oczy na tych, którzy znajdują się obok nas.

 Dziękuję Wydawnictwu Szara Godzina za możliwość przeczytania powieści.

 Polecam,

Katja