Witajcie,
Dzisiaj pragnę Wam przybliżyć kolejną powieść, którą otrzymałam od Wydawnictwa Silver, a mianowicie "Jeszcze chwilę" napisaną przez matkę i córkę, czyli Marię i Liliannę Fabisińskie. Jest to kontynuacja cyklu o trzech kobietach w wieku dojrzałym, które wzajemnie się wspierają w każdej sytuacji.W tomie pierwszym zatytułowanym "Warto poczekać" główną bohaterką jest Dorota, która po redukcji etatów w bibliotece traci prace, a w raz z tym stabilizację życiową. Ale przecież ma przyjaciółki, Jagodę i Hankę oraz synową, które w tym trudnym dla niej okresie wspierają ją na każdym polu. W drugim tomie cyklu pt."Jeszcze chwilę" na pozycję głównej bohaterki wysuwa się Jagoda- właścicielka i szefowa firmy budowanej, córka Antoniny, żona Miszy, matka Nataszy i babcia Milenki.
Jagoda wiedzie ustabilizowane życie u boku kochającego męża Miszy. Jej firma doskonale prosperuje a przyjaźń z Dorotą i Jagodą kwitnie. Tylko nieporozumienia z matką i córką, które są od zawsze dręczą Jagodę i nie pozwalają na pełne, szczęśliwe życie. Kobieta nie może się pogodzić z faktem, że własna matka jej nie lubi, wręcz nienawidzi. córka jakby podzielając poglądy babci nie akceptuje Jagody jako matki nie ma z nią dobrego kontaktu. Nic, tylko żale, pretensje i krzyki. Jedyną ostoją dla Jagody jest jej mąż Misza oraz przyjaciółki. one też, gdy Jagoda ulega wypadkowi w efekcie czego musi poddać się rehabilitacji nogi i operacji zaćmy, przejmują stery i pomagają prowadzić jej firmę. Kłopoty, nieporozumienia i wszelkie przeciwności losu nie omijają także rodzin Doroty i Hanki. Ale kobiety niczym trzej muszkieterowie zawsze i w każdej sytuacji przychodzą sobie z pomocą, wspierają, pocieszają, popierają i pokrzepiają się wzajemnie. Jak potoczą się losy Jagody, Doroty i Hanki oraz innych bohaterów przeczytacie w książce zatytułowanej "Jeszcze chwilę".
Autorki stworzyły powieść, w której poruszyły wiele trudnych tematów. Jagoda zmaga się z traumą z dzieciństwa kiedy to jej ojciec wdał się w romans, porzucił rodzinę by stworzyć nowy związek. Jej matka Antonina całe życia obwinia córkę za rozpad małżeństwa, a przecież kiedy ojciec odszedł Jagoda miała tylko pięć lat. To negatywne doświadczenia odbija się na stosunkach Jagody i jej córki Nataszy. Kobiecie wydaje się, że nie potrafi kochać swojego dziecka i że wszystko co robi, robi źle.
"Może po prostu nie umiałam dać dziecku tego, czego nie dostawałam w dzieciństwie?" *
Zresztą sama Natasza woli przebywać z babcią z którą doskonale się czuje i rozumie, a Antonina jakby nadrabiając stracony czas, swoje nierealizowane uczucia macierzyńskie przenosi na wnuczkę. Ta kumulacja złości, żalu, rozgoryczenia, braku akceptacji w końcu zostaje przerwana i pojawia się nadzieja na poprawę rodzinnych stosunków.
"Jeszcze chwilę" to także powieść o samotności, niestałości uczuć, utraty zaufania, depresji i o tym,że odwieczne konflikty w relacjach teściowa- synowa wbrew potocznym opiniom mogą być jak najbardziej poprawne. To również książka o potrzebie kochania w każdym wieku, o miłości, która może przybierać różne oblicza: od fascynacji, zainteresowania, przyjaźni, akceptacji, poprzez bawienie się cudzymi uczuciami, porzucenie, rozstanie.
"Miłość i rozpacz są w gruncie rzeczy takie same. Nie znają wieku, klas społecznych, wykształcenia. Uskrzydlają i bolą zupełnie identycznie".**
Jako podsumowanie można napisać, że dzisiejsza recenzowana propozycja jest książką o życiu jakie toczy się wokół nas pełnym emocji, problemów, utrapień i przeciwności. Lekarstwem na wszelkie zło jest miłość i przyjaźń. Bohaterowie powieści są bardzo prawdziwi ze swoimi wadami i zaletami. Opisywane sytuacje są realistyczne, przekonywujące a wszystko to sprawia, że powieść wciąga czytelnika od pierwszej strony, bawi, intryguje, zmusza do refleksji i czasami wymusza łzy.
Szczerze zachęcam Was do przeczytania powieści "Jeszcze chwilę" a Wydawnictwu Silver dziękuję za przesłany egzemplarz do recenzji.
Z ogromną niecierpliwością czekam na kolejny tom opowieści o trzech przyjaciółkach. Tym razem według zapowiedzi uporządkowane i ustabilizowane życie Hanki przerwane zostanie wręcz nieprawdopodobną historią. Ale od czego są przyjaciółki..
Przypisy:
*M.L.Fabisińska:"Jeszcze chwilę", Oficyna Wydawnicza Silver, Warszawa, 2020, s. 337
**Tamże, s. 308
Polecam,
Katja
|
|||||||||||||
Jeszcze się nad tą książka zastanowię. Czasami lubię sięgać po takie książki.
OdpowiedzUsuńKsiążki jak narkotyk
Czytałam pierwszy tom "Warto poczekać" więc koniecznie muszę przeczytać drugi "Jeszcze chwilę" .Ciekawa jestem losów trzech kobiet i ich rodzin.
OdpowiedzUsuńCzytałam pierwszy tom "Warto poczekać"!Z przyjemnością zapoznam się z dalszymi losami trzech kobiet Doroty,Jagody i Hanki.
OdpowiedzUsuńCiekawa propozycja ,pewnie się skuszę i przeczytam!
OdpowiedzUsuńFabuła interesująca, ładna okładka i zachęcająca recenzja:)
OdpowiedzUsuńZachęcająca recenzja i piękna zakładka pasująca do książki :)
OdpowiedzUsuńLubię czytać książki o prawdziwym życiu .Są bardzo ciekawe .Z chęcią przeczytam
OdpowiedzUsuń