"Zadra"- Robert Małecki- recenzja przedpremierowa

Witajcie.

Dziś na pierwszej stronie mojego bloga w 2020 roku mam przyjemność gościć Czwartą Stronę Kryminału. Parę dni temu otrzymałam od wydawnictwa najnowszą książkę spod pióra Roberta Małeckiego zatytułowaną "Zadra". Mając świeżo w pamięci emocje jakie wywołały poprzednie jego publikacje, rzuciłam wszystko i na dłuższą chwilę wsiąkłam w treść książki.

Powieść o której chcę Wam dziś opowiedzieć, to namacalny dowód na to, że lepsze jest wrogiem dobrego. Autor chyba też jest tego świadom, bo po mistrzowsku kontynuuje to co w zamyśle było już świetne i kroczy utartą ścieżką, a wierzcie mi, że daje się tu poczuć nie lada wirtuozerię. Lecz jest jeszcze coś, co bardzo mi się spodobało, bo ta część to już nie ewolucja, lecz w najczystszej postaci rewolucja. Na pewno jeśli chodzi o głównego bohatera. 

Nosił to wszystko w sobie.
Uginał się pod ciężarem przestępstw i niewymazywanych
obrazów różnych oblicz śmierci.*

Małecki serwuje nam coś, co jako kobietę bardzo mnie ujmuje. Jest to mariaż świetnego kryminału z ukazaniem bardzo ludzkiej strony policji, taka wycieczka przez wszystkie sfery życia bohaterów. To zestawienie jest dla mnie ważne, bo jak już kiedyś wspominałam wyznaję niezłomną zasadę, że policjant też człowiek. A to wcale nie jest dla wszystkich takie oczywiste. 

Reasumując, tej powieści osobiście nie odebrałam jako wyłącznie kryminału, bo to też głęboka analiza ludzkich charakterów. Małecki podsuwa nam swoje postaci, odsłania ich życie i niejako pyta, co Ty drogi czytelniku zrobiłbyś w takiej sytuacji? Pokazując palcem w naszą stronę mówi analizujcie, deliberujcie... 

"Ucieczka", pomyślał.
Ile razy właśnie w tym miejscu przychodził mu do głowy ten pomysł.
Z coraz większym wysiłkiem dźwigał ciężar, na który złożyła się nie
tylko tragedia Agnieszki, lecz także pustka, wypełniająca go po brzegi
od czasu, kiedy opuścił go syn. **

W znanym nam już komisarzu zachodzą zmiany, aspirujące jak już wspomniałam do rangi rewolucji. Ci czytelnicy którzy znają poprzednie części i nie mogli doczekać się choćby małego kroku w kierunku uporządkowania życia osobistego przez komisarza, poczują się ukontentowani. Głęboki ukłon podziękowania w stronę autora, bo przez nić zrozumienia i głębokiej empatii dla komisarza, miałam już ochotę krzyczeć...Panie Robercie, proszę się zlitować nad nim i wiernymi czytelnikami! Sądzę, że tak głęboką interakcję umie stworzyć tylko mistrz gatunku... A dodatkowo, dzięki sugestywnym opisom aury, towarzyszącym ciężkim powietrzem i przytłaczającym chmurą, poczujecie dosłownie ciężar podejmowanych decyzji.

"Zdał sobie sprawę, że w życiu prywatnym unika konfliktów i
zwarć, zupełnie inaczej niż jako policjant. Na służbie ten konflikt
wpisany był we wszystko, co robił, w same fundamenty
policyjnej misji."***

Autor sprawia, że ciemne strony z historii Grossa nieco bledną, pozwalając zobaczyć przyszłość w nieco jaśniejszych barwach. Ale czy podjęte decyzje są najlepszym rozwiązaniem, czy może jeszcze bardziej gmatwają rzeczywistość? Tradycyjnie zapraszam do lektury.
Co do głównego wątku, wraz z pierwszoplanowym bohaterem, komisarzem Bernardem Grossem wracamy na ulice Chełmży, której topografia to nadal konik autora. Akcja rozpoczyna się jednak w nieodległym Grodnie, gdzie na makabryczne ślady zbrodni natrafia patrol wojska. Nasuwające się, oczywiste wnioski nie zwodzą komisarza Grossa i jego myśli dalekie są od oczekiwanego przez prokuratora Legnera, uznania faktów za akt samobójstwa. Wkrótce sprawa pewnym krokiem wkracza na tory zarezerwowane dla słynnego archiwum x, bowiem mocno wiąże się z tajemniczym zaginięciem pary studentów przed szesnastoma laty. 

"Liźnięcie show-biznesu, zachłystywanie się sceną w świetle jupiterów,
a potem werdykt jury i szary pejzaż za oknami pociągu, oglądany przez
łzy w drodze powrotnej do domu. I ten ciągły żal o niewykorzystane
szanse, który tkwi w sercu jak zadra."****

Czym jest tytułowa zadra, bądź też, jak mamy zinterpretować jej znaczenie w książce? Tym razem autor pofolgował wyobraźni i znajdziemy tu kilka znaczeń, nie tylko tak oczywistą jak ta zadra w sercu. Co można nazwać jeszcze tym mianem? Tekst powieści zaskoczy Was niejednokrotnie!

Wartością największą tej książki jest to, że każdy przeczyta ją na swój sposób i wyciągnie z niej zupełnie inny zestaw wartych uwagi emocji. Będzie tu też oczywiście kilka zaskoczeń i zwrotów akcji, oscylujących wokół głównej wątku. Nie chybnie jednak ta seria powoli staje się kultowa. Na kanwie tego stwierdzenia zrodziła się więc moja opinia, którą rzadko wyrażam publicznie, bo wiecie że książki cenię ponad wszystko. Gdybym mogła wybrać, ja zekranizowałabym właśnie ten cykl książek, a nie inny, który można oglądać od niedawna, znanego skądinąd  autora kryminałów... To chyba najlepsza rekomendacja...

Czy komisarz Gross uspokoi swoje życie wzburzone jak morskie fale podczas sztormu i znajdzie spokojną przystań? Jak potoczą się losy aspirant sztabowej Skalskiej, czy zdoła otrząsnąć się po niedawno przeżytej traumie? Jakie będą następstwa tego, że pewnego dnia zadzwoni do niej nieżyjący Grzegorz Otremba?

Chciałabym Wam tę książkę bardzo polecić , ale tego nie zrobię... Jestem pewna, że już nie muszę!

Za możliwość otrzymania egzemplarza recenzenckiego bardzo dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona Kryminału.


Premiera 15.01.2020 r.

 Przypisy:

*R.Małecki, Zadra, Wydawnictwo Czwarta Strona Kryminału, Poznań, 2019, s. 342

**Tamże, s. 61

***Tamże, s. 304

****Tamże, s. 115

Polecam,

Katja