"Tylko morze zapamięta"- Monika A. Oleksa

Witajcie!!

Jestem świeżo po przeczytaniu ponad 400-sto stronicowej powieści Moniki Oleksa pt."Tylko morze zapamięta" i wciąż zastanawiam się, w jaki sposób napisać recenzję by Was zaciekawiła. Zaciekawiła nie dlatego, bo książka okazała się niewypałem, tylko dlatego aby chociaż w 1/10 oddać to co czuję po lekturze tej wyjątkowej powieści. Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości Taniej Książki, z czego bardzo się cieszę i dziękuję,  ponieważ moim marzeniem było przeczytać  tę literacką propozycję. Z piórem  Moniki Oleksa spotkałam się już, czytając  "Spacer nad rzeką". Jeśli chcecie poznać moje spostrzeżenia na temat tej powieści zapraszam tutaj. Już wtedy wiedziałam, że bardzo będę chciała poznać kolejną powieść Oleksa. A dlaczego? O tym już za moment.   "Dopiero gdy coś się w tym życiu załamywało, przychodziła spóźniona refleksja, że przecież od zawsze chodziło o coś więcej niż zmaganie się z codziennymi udrękami. W takich chwilach jak te spędzone w szpitalu człowiek tęsknił za smakami, zapachami i za świeżym powietrzem, pozbawionym zaduchu choroby. W takich chwilach człowiek doceniał życie, nawet te najprostsze, najuboższe. I bardzo się tego życia trzymał uświadamiając sobie, że zastępczego nie dostanie."* "Tylko morze zapamięta" to powieść, która już samą okładką skłania nas do zgłębienia jej treści. Przepiękny widok morza skąpanego w zachodzącym słońcu, zachęca do otwarcia książki i poznania historii bohaterów. Bohaterów, którzy mają na swoich barkach bagaż życiowych doświadczeń. "Tylko morze zapamięta" zawiera w sobie piękną i niezwykle pouczającą lekcję życia, choć chyba niekoniecznie takiego o jakim marzymy. Autorka przedstawia nam historię nasyconą  miłością, tęsknotą, cierpieniem, śmiercią oraz zagadką, które powodują, że naprawdę trudno odłożyć powieść w trakcie czytania. Ja przeczytałam ją, można rzec jednym tchem.    „Nasze życie składa się z tysiąca niewiadomych. Dochodzisz do zakrętu i nie wiesz, co za nim zastaniesz. Czasami wydaje ci się, że droga, którą wybrałeś, jest tą najwłaściwszą, ale już po kilku krokach orientujesz się, że prowadzi cię  donikąd. Za późno jest jednak na to, aby zawrócić.”** Maks, jeden z bohaterów nosi w sercu bolesne wydarzenie z młodości, o którym  usilnie pragnie zapomnieć, które jednak skutecznie kładzie się cieniem na jego przyszłość. Choroba bliskiej mu osoby powoduje, że po  dwunastu latach ponownie pojawia się w rodzinnym nadmorskim miasteczku, a przeszłość znów zaczyna bardziej ranić. Niestety szybko przekonuje się, że ucieczka do Islandii nie jest skutecznym lekiem na zranione serce, a życie ma wobec niego inne plany. To właśnie w Dąbkach, wracają wspomnienia o utraconej miłości, zniszczonych marzeniach, niesprawiedliwości. Jak potoczą się losy Maksa, jaką tajemnicę skrywa Adela i co skrywa tajemniczy sekretarzyk? Kim była Beata i co zawierają jej przepełnione miłością listy, które nigdy nie dotarły do adresata...? "Tylko morze zapamięta" to opowieść o tym, jak niedomówienia mogą zniszczyć szansę bycia z ukochaną osobą. Niepotrzebne słowa, błędnie wyciągnięte wnioski, męska, urażona duma, samotność w małżeństwie, tęsknota za ukochaną osobą...to wszystko znajdziecie na kartach tej niezwykle życiowej książki. „Każdy z nas rodzi się jako małe, bezbronne dziecko, a potem dostaje młodość na podejmowanie durnych decyzji i popełnianie błędów. Dojrzałość uczy nas ponoszenia konsekwencji za błędy, a starość przychodzi na każdego, bez względu na status materialny czy życiowy sukces. We wszystkim, co uczynił Pan Bóg, jest sens, a poprzez starość i niedołęstwo uczymy się pokory.”*** Na początku wspomniałam o tym, że bardzo chciałam przeczytać najnowszą powieść Moniki Oleksa. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że przy piórze tej pisarki potrafię się wyciszyć i zrelaksować nawet wtedy, gdy tematyka jest trudna, smutna, przygnębiająca. Pięknymi sentencjami umiejętnie wplecionymi w tekst, pisarka wskazuje na to co w życiu najważniejsze, oczywiste, a jednak zapomniane przez wielu z nas. Książki autorki nie są z tych, które można przekartkować i odłożyć na półkę. Z całą pewnością też, Monika Oleksa nie jest pisarzem, koło którego można przejść obojętnie. Ja do tej pory, mimo znanego nazwiska pisarki, nie zawiodłam się na jej powieściach, tak  jak to zdarzało się w przypadku innych pisarzy. Mało tego, w moim odczuciu każda kolejna książka jest jeszcze lepsza od poprzedniej. Dodatkowo chciałabym wspomnieć, że w przypadku powieści "Tylko morze zapamięta", ogromne wrażenie zrobiły na mnie, przepięknie opisane przez pisarkę nadmorskie klimaty. To właśnie one spowodowały, że czułam jak wraz z bohaterami spacerowałam po plaży i wdychałam nadmorską bryzę, a szum fal i śpiew mew, słyszę do tej pory. Na koniec chciałabym zachęcić Was do odwiedzenia Taniej Książki i zapoznania się z nowościami, wśród których znajdziecie dzisiejszą recenzowaną przeze mnie powieść. Książka została przeczytana w ramach wyzwań: 52 książki. Przypisy: *Monika. A. Oleksa: "Tylko morze zapamięta, Wydawnictwo Filia, Poznań 2018, s. 105 **Tamże, s. 189 ***Tamże, s. 213 Mam nadzieję, że przeczytacie tą powieść bo naprawdę warto. Ja polecam! Katja